Ramarlah Antoine :
Ny amin' ny finoan' ny Bara
 |
Manatona an'i Jesosy
I
Nandehandeha teo an-dalam-be indray maraina tamin’ny fahavaratra.
Matanjaka tsara ny tenany, ny tarehiny mamiratra amim-pahasalamana.
Ny masoandro namirapiratra, ny vorona nihirahira eo an-daniny.
Ny heniheny fiandrasam-biby (ondry ) voaravaka ny voninkazo.
Ilay zaza dia sambatra ka tsy nihevitra izay hanjo : Nitsambikina, nihira, nihazazakazaka, ary ny fony dia nieponempona tamin-kafaliana ny fony.
Fantany izay tsy maintsy ho hatao raha faly.
Koa dia hitany niaraka amin'izay tam-panahy fa Jesosy Kristy no nanome antsika ny tena fifaliana, fa raha faly isika dia Andriamanitra no nanome izany ahy, Kristy, ka dia niantso tao am-po lalina izy hoe : « Andriamanitra ô misaotra anao aho, fa efa nampifalinao ».
Izany no fanatonana an’i Krtisty, koa raha faly ianao dia manatona azy misaora azy.

II
Nisy zazalahy iray nandeha ho any amin'ny sekoly ka nahita ny lesony sarotra dia sarotra.
Ireo sakaizany nanahirana azy ka naome hevi-dratsy azy, ka dia hoy izy :
« Raha sarotra ny lesona dia aleoko hijanona tsy ho any amin'ny sekoly. »
Vetivety dia hoy izy :

I- Ny finoany ny amin’ Andriamanitra
II- Ny finoany ny amin’ny fanahy ratsy
III- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny fiandohana
IV- Ny finoany ny amin’ny fanavotana
V- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny fisoronana
VI- Ny finoan’ny Bara ny amin’ny ody
VII- Ny finoany ny amin’ny vintan’andro
VIII- Ny finoany ny amin'ny fambara
IX- Ny amin'ny fampianaram-pinoana ny ankizy
X- Ny finoany ny amin'ny fiainana any an-koatra
XI- Farany
|
